Nikos Limaniotis

Oύτε οι αναθέσεις σε ημέτερους, ούτε οι εξυπηρετήσεις, ούτε τα έργα έβγαλαν ποτέ Δήμαρχο στη Ναύπακτο. Αντίθετα, αυτό που μέτρησε στην εκάστοτε εκλογή ήταν το ύφος και η εικόνα άσκησης της εξουσίας.

Παράδειγμα: Δυο απ’ τα μεγάλα λάθη της προηγούμενης Δημοτικής αρχής – της Ενωτικής Πρωτοβουλίας – ήταν ότι α) επεδίωξε παλαιοκομματικές στρατηγικές επιβίωσης και β) επέτρεψε σε αντιδημάρχους να αποκομίζουν πολιτικά οφέλη διανέμοντας κρατικούς πόρους.

Αυτός ο πελατειακός τρόπος άσκησης της εξουσίας ήταν που έβλαψε την εικόνα της (πολύ περισσότερο απ’ ότι νομίζεται) κι αυτός ήταν που “βάρυνε” περισσότερο στο εκλογικό αποτέλεσμα (περισσότερο κι από το κατά γενική ομολογία πλούσιο έργο της )

Οι σημερινοί όμως σε σχέση με τους προηγούμενους έχουν κι ένα επιπλέον πολύ μεγάλο ντεσαβαντάζ. Επειδή στην ουσία πρόκειται για μια χαλαρή “συνομοσπονδία” αιρετών χωρίς κοινούς στόχους, πολιτική πυξίδα και επεξεργασμένες απόψεις, το μόνο που τους μένει είναι να πορεύονται αναμυθολογώντας τα γνωστά ανέξοδα και τετριμμένα περί σηράγγων, αναμορφώσεων παραλιακών ζωνών, μαρινών και λοιπών ιστοριών “για αγρίους” που κατά καιρούς κυκλοφορούν στην μικρή μας πόλη (……ήμουνα νιός και γέρασα) .

Τους τελευταίους μήνες, η εντύπωση που εγώ τουλάχιστον αποκομίζω στην πόλη είναι πως η Δημοτική αρχή έχει μπει για τα καλά σε μια ανεπίστρεπτη διαδικασία φθοράς την οποία θα είναι σχεδόν αδύνατο πλέον να αναστρέψει.