Αχ! Κ υ ρ ι α κ ή
Αχ! Κ υ ρ ι α κ ή μου
να ράψω πάνω σου του καντηλιού τη φλόγα
τον ήχο της καμπάνας, το χάδι, το φιλί
να ράψω πάνω σου τη λησμονιά και τη συγγνώμη
την αγάπη που σ α λ ε ύ ε ι στην ψυχή
να ράψω πάνω σου την προσφορά και τη μετάνοια
να ράψω πάνω σου του κόσμου το πολύ!
Και να ξεφτίσω ό,τι μας πλήγωσε ό,τι μας πρόδωσε
το μίσος του πολέμου, την αχαριστία και τη σιωπή
να ξεφτίσω τα έρημα περιβόλια και να φυτέψω στάχυα
που θα χ ρ υ σ ί ζ ο υ ν την αυγή
και να ξοδέψω το ψίχουλο και το λίγο να το μοιράσω
γιατί αβγατίζει σαν ξημερώνει Κ υ ρ ι α κ ή !

Καλημέρα!
Γεωργία Δούνη
