ΑΡΘΡΟ

του Γ. Παπαδόπουλου

Στις περισσότερες τοπικές (δημοτικές) εκλογικές αναμετρήσεις της Β’ Κυριακής κάποιες παράμετροι φαίνεται να ασκούν ιδιαίτερη επιρροή στην εκλογική συμπεριφορά των δημοτών.

Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ

Ένα από τα πλέον παράδοξα των δημοτικών αναμετρήσεων είναι η συχνότητα με την οποία η δεύτερη Κυριακή εξελίσσεται σε εκλογικό “βατερλώ” για την εκάστοτε Δημοτική αρχή.

Το “φύγετε“, ακούγεται τόσο συχνά που τείνει να πάρει διαστάσεις ενδημικού φαινομένου στα δημοτικά μας πράγματα. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι στα χρόνια της μεταπολίτευσης μόνον ένας Δήμαρχος έχει επιτύχει να επανεκλεγεί!

Είναι προφανές ότι το φαινόμενο δεν οφείλεται μόνον σε πολιτικές παραμέτρους αλλά και “θυμικές”.

Η ΓΕΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ

Ο ψηφοφόρος σπάνια εξαρτά την ψήφο του από τη στάση ενός συνδυασμού σε κάποιο επίκαιρο ζήτημα κοινωνικής ή πολιτικής φύσης. Ακόμα σπανιότερα ψηφίζει έχοντας ως κριτήριο προγράμματα, παρεμβάσεις και εξαγγελίες ιδιαίτερα μεγαλεπήβολων πρότζεκτ.

Την ημέρα των δημοτικών εκλογών εκείνο που φαίνεται να “βαραίνει” περισσότερο στην επιλογή, είναι η γενική εικόνα, το ήθος, το ύφος και ο τρόπος που έχει ασκηθεί ή πρόκειται να ασκηθεί η διοίκηση.

Χαρακτηριστικό το παράδειγμα προηγούμενης δημοτικής αρχής που παρά το ιδιαίτερα αξιοσημείωτο έργο και τις δρομολογημένες σημαντικές παρεμβάσεις δεν πέτυχε την επανεκλογή της!

ΚΕΝΤΡΟ-ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ

Στην τελευταία εκλογική αναμέτρηση ο συνδυασμός “Συνεργασία πολιτών” (Γκίζας) πρώτευσε στην περιφέρεια με μια διαφορά χιλίων εβδομήντα ψήφων και ο συνδυασμός της “Ενωτικής Πρωτοβουλίας” (Λουκόπουλος) πρώτευσε στο κέντρο με μια διαφορά πεντακοσίων ογδόντα πέντε ψήφων!

Μια αρκετά παράδοξη διαφοροποίηση που αναδεικνύει την ύπαρξη μιας γεωγραφικής διάστασης στην εκλογική συμπεριφορά ανάμεσα στους ψηφοφόρους του κέντρου και της περιφέρειας.

ΠΕΛΑΤΕΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

Είναι γνωστό ότι ο πελατειασμός ασκεί την μεγάλη του επιρροή στις εκλογές της πρώτης Κυριακής. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι οι επιρροές του εκμηδενίζονται τη δεύτερη Κυριακή.

Απλά, λειτουργούν σε ένα άλλο επίπεδο: ενώ την πρώτη Κυριακή οι πελατειακές συναλλαγές είναι υπόθεση προσωπικής εκδούλευσης του πολιτικού προς τον πολίτη με αντάλλαγμα την ψήφο του τελευταίου, τη δεύτερη, οι εκδουλεύσεις αφορούν συνήθως ρυθμίσεις υπέρ συλλογικότερων συμφερόντων.

Αυτός είναι και ο λόγος που ενίοτε υποσχέσεις για “ευνοϊκές” διευθετήσεις “επηρεάζουν” ολόκληρες δημοτικές ενότητες.

ΠΡΟΣΩΠΟΠΟΙΗΣΗ

Στις δημοτικές εκλογές η κομματική ταύτιση παρουσιάζει μικρή ισχύ, οι αναφορές σε ιδεολογικές θέσεις σπανίζουν και οι παρατάξεις συγκροτούνται δια-κομματικά στο “διευρυμένο κέντρο” της πολιτικής σκακιέρας.

Αυτή η έλλειψη ιδεολογικοπολιτικών θέσεων είναι φυσικό να μεταφέρει το κέντρο της πολιτικής διαμάχης από τις παρατάξεις στα πρόσωπα. Έμφαση όμως στα πρόσωπα σημαίνει ότι η εκλογή δεν παίρνει την μορφή ιδεολογικής-προγραμματικής αντιπαράθεσης αλλά τη μορφή ενός απλού και πολύ συγκεκριμένου ερωτήματος:

Ποιος “εκφραστικά” αλληλεπιδρά καλύτερα με τον πολίτη.

Ο Α ή ο Β υποψήφιος;