Καλημέρα από την πανέμορφη Ναύπακτο!
Βάλε α ν τ ή λ ι ο τις μοναξιές σου να τις ξεφτίσουν τα χρώματα της χαραυγής
τις μοναξιές σου αυτές που στήνουν χορό σαν ξωτικά μες στα σκοτάδια σου
τις μοναξιές σου αυτές που μουντζουρώνουν τα τοπία της ψυχής σου!
Βάλε αντήλιο και τις σιωπές σου, αυτές που σαν βότσαλα ματωμένα στοιχειώνουν τις θάλασσες της ζωής σου
κι άσε τα χ ρ ώ μ α τ α της χαραυγής ν’ αγγίξουν την πέτρα της ψυχής σου
να σαγηνέψουν το τρέμουλο του κορμιού σου!
Κι ο αντίλαλος τ’ ανέμου άστον να ‘ρθει σαν ψίθυρος να σου δροσίσει τη ζωή
για να σιμώσει το πλατύ χαμόγελο πάνω στα χείλη σου
Σαν το ξ η μ έ ρ ω μ α !!!
Καλημέρα!