Αφιερωμένο στους Π ο ι η τ έ ς της καρδιάς μας!
Στους Π ο ι η τ έ ς όπου η άνοιξη είναι πάντα ανθισμένη μέσα τους!

Π ο ι η τ ή  μου
ξεγύμνωσες τους αναστεναγμούς σου καταμεσής του κόσμου ρωτώντας προς τα πού είν’ ο δρόμος της αγάπης κι οι άνθρωποι σου δείξανε λάθος δρόμο.
Χάθηκες Π ο ι η τ ή μου …
και τώρα ποιος θα ζωγραφίζει τα δειλινά με λέξεις
ποιος
το κρίνο θα σμιλεύει και θ’ ανθίζει
ποιος
πάνω απ’ τους φράχτες τους αγκαθωτούς όνειρα κι ελπίδες θα σκορπίζει
ποιος
με τους στίχους του τη μοναξιά και τη σιωπή μας θα στοιχειώνει
ποιος
με τις ανάσες του φωτιές θ’ ανάβει για να ζεστάνει την αγάπη
ποιος
με τα ποιήματά του τα θολά ποτάμια της ζωής θα καθαρίζει
ποιος
θα παίρνει την αυγή αγκαλιά πριν ακόμα ξημερώσει
ποιος
με το βλέμμα του τα ματωμένα τα βότσαλα θα γιάνει
ποιος
τα κοράλλια που ξέβρασε η θάλασσα ποιος θα τα παρηγορεί
ποιος
την πέτρα θ’ αγγίζει και θα ραγίζει σα γυαλί…

Ποιος
πες μου  Π ο ι η τ ή  μου…
θα βάλει πλώρη στα καϊκάκια της καρδιά μας για να μπορούν να ταξιδεύουν τα όνειρά μας
ποιος
θα εξημερώνει του φεγγαριού την ερημιά και τ’ ουρανού το δάκρυ πες μου  Π ο ι η τ ή  μου ποιος θα το σκουπίζει
ποιος
την άνοιξη θ’ απελευθερώνει απ’ τα μπράτσα του χειμώνα
ποιος
τον ήλιο θα φιλάει δίχως να καίγεται στο στόμα.
ποιος
θα ελευθερώνει τα πουλιά απ’ τα κλουβιά του νου μας
ποιος
πες μου ποιητή μου, θα μαλακώνει τις σκληρές αλήθειες των χειλιών μας…

Π ο ι η τ ή  μου δε ζητούσες πολλά…
προς τα που είν’ ο δρόμος της αγάπης έψαχνες κι εγώ σού ‘δειξα λάθος δρόμο.
Ξ ε χ ά σ τ η κ α…

Συγγνώμη  Π ο ι η τ ή  μου…
μα κι εγώ καταμεσής του κόσμου  ζ ω…

Καλημέρα

Γεωργία Δούνη

* Η Γεωργία Δούνη είναι μέλος του συλλόγου Ελλήνων λογοτεχνών Αμερικής