New York Times

Το αισιόδοξο σενάριο θέλει τη διπλωματία να κυριαρχεί, ενώ το χειρότερο κάνει λόγο για πυρηνικό πόλεμο

Οι επόμενες τρεις εβδομάδες θα αποδείξουν εάν η Ουκρανία έχει την ικανότητα να επιβιώσει ως κράτος και να διαπραγματευθεί το τέλος του πολέμου.

Παρότι οι αμερικανικές υπηρεσίες προέβλεψαν σωστά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, πολύ δυσκολότερη είναι η πρόβλεψη για την κατάληξη της επικίνδυνης κρίσης.

Ο Πούτιν, παρά την έντονη διπλωματική κινητικότητα, αρνείται τον εποικοδομητικό διάλογο, ενώ στο Πεντάγωνο οι επιτελείς καταστρώνουν σχέδια ακόμη και για μακροχρόνια και κλιμακούμενη πολεμική σύρραξη στην Ουκρανία. Το χειρότερο σενάριο αφορά τη διολίσθηση του ΝΑΤΟ στον πόλεμο ως αποτέλεσμα «θερμού επεισοδίου» στα σύνορα κράτους-μέλους της Συμμαχίας. Το ενδεχόμενο αυτό ενισχύθηκε την Κυριακή, όταν ρωσικοί πύραυλοι χτύπησαν στρατόπεδο στη δυτική Ουκρανία, είκοσι χιλιόμετρα από τα πολωνικά σύνορα.
Αμερικανοί και Ευρωπαίοι αξιωματούχοι συμφωνούν ότι οι δύο τελευταίες εβδομάδες έδειξαν ότι ο ρωσικός στρατός δεν πέτυχε τους επιχειρησιακούς του στόχους, ενώ οι ερχόμενες τρεις θα αποδείξουν εάν η Ουκρανία έχει την ικανότητα να επιβιώσει ως κράτος και να διαπραγματευτεί το τέλος του πολέμου. Οι αξιωματούχοι αυτοί εκφράζουν επίσης τον φόβο ότι ο Πούτιν μπορεί να επιδιώξει διεύρυνση του πολέμου, πέρα από την Ουκρανία.
Μολδαβία και Γεωργία
Σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις, στελέχη της κυβέρνησης των ΗΠΑ εκτιμούν ότι ο Πούτιν μπορεί να επιδιώξει να καταλάβει τη Μολδαβία, ενώ ανησυχίες εκφράζονται και για την ασφάλεια της Γεωργίας. Ο Πούτιν, εξοργισμένος από τον αργό ρυθμό της επιχείρησης στην Ουκρανία, μπορεί ακόμη και να στραφεί σε άλλα οπλικά συστήματα, όπως χημικά, βιολογικά, πυρηνικά ή ψηφιακά. Το σενάριο αυτό ανέφερε ο σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του προέδρου Μπάιντεν, Τζο Σάλιβαν, την Κυριακή. «Ο Πούτιν εξετάζει τη χρήση ακραίων μέσων, όπως είναι τα χημικά όπλα, γιατί είναι οργισμένος με τις καθυστερήσεις στην προέλαση. Η Ρωσία θα υφίστατο βέβαια σοβαρές συνέπειες σε μια τέτοια περίπτωση», είπε ο Σάλιβαν, χωρίς να προσδιορίσει τη φύση των συνεπειών αυτών.

Παρά τα επιχειρησιακά του προβλήματα, όμως, ο Πούτιν μοιάζει πρόθυμος να ενισχύσει την εκστρατεία του για πολιορκία του Κιέβου, του Χαρκόβου και άλλων αστικών κέντρων. «Ο Πούτιν θέλει πόλεμο φθοράς, χωρίς να ενδιαφέρεται για τις απώλειες αμάχων», είπε στην κατάθεσή του ενώπιον του Κογκρέσου την περασμένη εβδομάδα ο διευθυντής της CIA Ουίλιαμ Μπερνς.
Ο Ρώσος πρόεδρος μπορεί επίσης να αρκεσθεί στη διχοτόμηση της Ουκρανίας, εξασφαλίζοντας διάδρομο από το Ντονμπάς στην Κριμαία. Ορισμένοι αναλυτές εκτιμούν ότι ο Πούτιν θα μπορούσε να μετακινήσει τον άξονα της προέλασης, επιλέγοντας ως νέο στόχο την Οδησσό και τα παράλια της Μαύρης Θάλασσας, στερώντας από την κυβέρνηση του Κιέβου πρόσβαση στη θάλασσα.
Το χειρότερο δυνατό σενάριο, εκείνο της κλιμάκωσης, δεν φαντάζει και τόσο μακρινό δεδομένης της προθυμίας του Πούτιν να χρησιμοποιήσει βιοχημικούς παράγοντες εναντίον αντιφρονούντων και διπλών πρακτόρων. Η χρήση πυρηνικών όπλων πεδίου μάχης, όμως, θα αποτελούσε αιτία πολέμου για τις ΗΠΑ. Ο Πούτιν θα προέβαινε σε τέτοια ενέργεια μόνο εάν αντιμετώπιζε το φάσμα ταπεινωτικής υποχώρησης. Ανησυχητικό είναι, ωστόσο, από μόνο του το γεγονός ότι η πιθανότητα θερμοπυρηνικής ανταλλαγής έχει συζητηθεί τις τελευταίες δύο εβδομάδες περισσότερο από ό,τι τις τελευταίες δεκαετίες.