2+1 ερωτήματα στη Γεωργία Δούνη
Αφορμή για τη συνέντευξη με τη Γεωργία Δούνη στάθηκε η βράβευσή της στη Νέα Υόρκη από το Σύλλογο Αιτωλοακαρνάνων καθώς και από το Σύλλογο Ελλήνων λογοτεχνών Αμερικής στον οποίο έγινε μέλος του. Η διάκριση αυτή τιμά ιδιαίτερα την ίδια, τη Ναύπακτο και συμβάλλει στην εξωστρέφεια της πόλης μας.
Η Γεωργία Δούνη με το συγγραφικό της έργο καθώς και τη μακρόχρονη αρθρογραφία της και τη δημοσίευση ποιημάτων της σε εφημερίδες της Ομογένειας απέκτησε μεγάλη αναγνωρισιμότητα και τιμάται ιδιαίτερα στους κόλπους της Ομογένειας της Αμερικής.
Αποκορύφωμα αποτέλεσε η έρευνά της που αφορά την πόλη Λεπάντο στην πολιτεία του Άρκανσο. Υπήρξε μεγάλο ενδιαφέρον και το γεγονός απασχόλησε τον ομογενειακό τύπο της Αμερικής.
Το Lepantoporto απηύθυνε τρία ενδιαφέροντα ερωτήματα στη Γεωργία Δούνη που με περισσή ευγένεια ανταποκρίθηκε.
Τί αποκομίσατε από το ταξίδι σας στη Νέα Υόρκη;
Σημαντικές και ποικίλες οι εμπειρίες που απεκόμισα στη διάρκεια του ταξιδιού στη Νέα Υόρκη. Το ταξίδι αυτό ήρθε να ολοκληρώσει τη σχέση μου και τη δράση μου με την Ομογένεια. Επίτιμο μέλος πια του Συλλόγου των Αιτωλοακαρνάνων. Η χαρά και ο ενθουσιασμός μου μεγάλος. Ευχαριστώ τον πρόεδρο των Αιτωλοακαρνάνων Γιάννη Καλτσά και το διοικητικό του συμβούλιο.
Ο ιστορικός σύλλογος των Αιτωλοακαρνάνων ιδρύθηκε το 1915 και για 108 χρόνια επιτελεί πολύτιμο έργο. Σε κάθε δύσκολη κατάσταση έχει αποδείξει ότι είναι κοντά στην Ομογένεια και κοντά στην πατρίδα. Συγχαρητήρια στον πρόεδρο Γιάννη Καλτσά και το διοικητικό του συμβούλιο για τη μεγάλη του προσφορά στον Ελληνισμό. Ωφειλουμε όλοι οι Αιτωλοακαρνάνες να είμαστε κοντά στο σύλλογο και να συμμετέχουμε ενεργά στο έργο του.
Είχα την ευκαιρία να γνωρίσω τους ομογενείς από κοντά. Το ελληνικό στοιχείο σε όλο του το μεγαλείο. Τα ήθη, τα έθιμά μας, ο πολιτισμός μας συνεχίζονται από γενιά σε γενιά. Εμείς εδώ κάπου έχουμε ξεχαστεί. Έπρεπε να πάω εκεί να το ανακαλύψω. Άνθρωποι που τους χαρακτηρίζει η απλότητα πέραν από το επάγγελμά τους, πέραν από την οικονομική τους κατάσταση.
Μα η χαρά μου ήταν διπλή όταν αντιπροσωπεία του Συλλόγου λογοτεχνών Αμερικής, ο πρόεδρος Τάσος Μουζάκης και ο καθηγητής πανεπιστημίου δόκτωρ Νίκος Αλεξίου ήρθαν να με τιμήσουν τη βραδιά της βράβευσής μου. Ξέρω καλά πως με αξιολόγησαν μέσα από τα ποιήματά μου και μου πρότειναν να γίνω μέλος του Συλλόγου λογοτεχνών Αμερικής. Αυτό πραγματικά ξεπέρασε κάθε προσδοκία μου. Τους ευχαριστώ όλους μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου. Κοντά μου πάντα και πάντα κοντά τους.
Ναύπακτος του Αρκάνσας. Πού βρίσκεται η έρευνά σας και πώς μπορεί το γεγονός αυτό να λειτουργήσει στα πλαίσια της εξωστρέφειας της πόλης;
Η ποιήτρια Γεωργία Δούνη ενδιαφέρεται για τα τοπικά αυτοδιοικητικά, θα τη δούμε υποψήφια στις επόμενες δημοτικές εκλογές;
Η σχέση μου με τα κοινά είναι αυτονόητη, η ποίηση γεννιέται μέσα στην κοινωνία. Ο ποιητής είναι φορέας ιδεών και αξιών, διακατέχεται από κοινωνικές ευαισθησίες, βλέπει, αφουγκράζεται. Ακόμη και τα έγκατα του ψυχισμού του ασυνείδητα λειτουργούν σαν ιχνηλάτες της κοινωνίας. Οραματίζομαι και θέλω να είμαι παρούσα στους κοινωνικούς προβληματισμούς, στη συλλογική προσπάθεια. Η ελπίδα, τα όνειρα για να χορτάσουν θέλουν πράξεις.